Na 3 maanden reizen (een kwart van de reis alweer alweer!) kom je toch achter een hoop dingen. Eddie gaat bijvoorbeeld gillen als hij een kakkerlak, een nachtvlinder, een grote bromvlieg etc ziet. Heel apart. Ik ben extreem goed in kaartlezen en Eddie is echt heel erg sociaal. Hij kan zelf met de meest vervelende amerikaan een leuk gesprek hebben, ik heb toch iets minder geduld wat dat betreft. Ben goed klaar met die Amerikanen overal:´And I was like and he was like and and she was like, oooh it´s aaamaaaazing! Oh my gosh! That´s aaawsome!´ Vreselijk overdreven en nep. Bah.
We hebben voor het eerst ook in een dormitor (zo´n slaapzaal) geslapen. Nou dat is dus echt niets voor mij. Vind mijn slaap best wel belangrijk en als ik daar uit word gehouden, ben ik echt niet zo heel aardig meer.
Drie weken Nicaragua gedaan. In Leon zaten we in een heel erg relaxt hostel Lazybones. Daar hebben we 2 weken gezeten, een nieuw record! Het eerste weekend de vulkaan Cerro Negro beklommen, om er vervolgens weer vanaf te boarden. Bij de vulkaan aangekomen bleek deze wel heel erg stijl te zijn en had verwacht dat de andere kant vast wel wat minder stijl zou zijn... Niet dus! Van een groep van 8 gingen alleen Eddie, ik en nog een andere meneer staan en de rest ging zitten, dat was namelijk iets minder eng. Het was toch echt wel heel erg stijl en na een tijdje proberen, gingen Eddie en die meneer ook maar zitten. Ik moest en zal bochtjes maken, dus samen met de gids maar blijven proberen en uiteindelijk moets ik ook maar aan mezelf toegeven dat dit toch net iets te stijl voor mij was om bochtjes te maken. Was wel echt te gek om te doen. Maar eerst nog maar even goed oefenen met snowboarden en dan nog maar eens proberen.
In Lazybones ook al meteen vrienden geworden met de eigenaar Andy, die voor ons een spaanse lerares had geregeld. Want we voelden ons toch een beetje stom overal. Elke dag twee uurtjes les aan het zwembad. We hadden en hele lieve juf, Gloria en heb voor het eerst in mijn leven elke dag netjes mijn huiswerk gemaakt. Dan kom je er dus achter dat als je leert, dat je dan ook dingen onthoudt. Eddie vertoonde vanaf dag 1 al huiswerkontwijkend gedrag. en ik was lekker het lievelingetje van de juf.
Ons plan was om na deze lessen een week apart te gaan: ik een week naar Matagalpa en Eddie een week naar Estelli. Het plan was om dan allebei een week bij een familie te gaan zitten en zo ons spaans goed te kunnen oefenen. Het plan is echter gewijzigd, omdat we heel graag nog met Martijn Ekkes in Buenos Aires wilden chillen. Hij vertrok 3 weken eerder dan gepland en daarom hebben we onze vlucht verzet naar 17 april.
In 8 dagen van Nicaragua naar Panama.
Wil wel echt nog beter spaans leren, maar ga dat nu in Zuid Amerika doen (is het plan).
In Leon nog het broertje van Lisette, Pepijn heel toevallig nog tegengekomen. Hij was aan het mailen met haar en zij kwam met onze beschrijving en toen bleken we 3 meter verderop te zitten. Maar een avondje Flor de Caña, de Nicaraguaanse rum, mee wezen drinken en naar de locale club gegaan. Gelijk waren zij allebei gerold, top dus. Lekkere reggeaton, helemaal mijn ding. Met Pepijn wel heel gezellig gehad!
Na twee weken relaxen in het zwembad, de hangmat en op het strand was het toch echt wel weer tijd om door te gaan. Helemaal nu onze vlucht om was gezet. Na Leon naar Laguna de Apoyo. dit is een meer in een krater van een vulkaan. Echt heel erg bijzonder, mooi, schoon etc. Het hostel waar we zaten was een beetje vreemd met allemaal rare regels, ´s avonds eten met z´n allen aan tafel, beetje vreemd allemaal. Maar dat kon de pret niet drukken, want het was er heerlijk rustig, lekker chillen, boekje lezen, zwemmen en heeeel erg bruin worden.
Na Laguna de Apaoyo naar Granada en daar 2 nachten gebleven . Het was vakantie voor de Nicaraguanen in deze week want het was Semana Santa, zeg maar Pasen. Dus feest op straat en optochten enzo. Voor de vierde keer een ouder canadees stel regengekomen en daar mee wezen lunchen. ´s Ochtends om 4:30 weer vetrokken om richting San José, Costa Rica te gaan. Weer 7 uurtjes met de bus.
Na één nacht San José naar Cahuita aan de Carribische kust gegaan en daar lag het mooiste strand tot nu toe op ons te wachten. Lig je op een verlaten strand, kijk je op: zie je opeens allemaal aapjes en later nog een schildpad, krabbetjes, hele mooie vlinders en een slang. Zie foto´s, dan hoef ik er verder weinig over uit te leggen denk ik.
Na 2 dagen Cahuita door naar Panama om nog even het kanaal te bekijken. De meest oncomfortabele reis tot nu toe (met één bil op een stoel, een zweetoksel op je hoofd, een kwijlende vent naast je, kramp overal etc etc.), maar wel één van de mooiste, dwars door de bergen heen.
In één dag Panama City het Panama Kanaal bekeken en een beetje rondgehangen in de stad. De volgende ochtend weer vroeg naar het vliegveld om aan onze 20 urige reis naar Buenos aires te beginnen.
Van Panama naar San Jose, van San Jose naar Lima en van Lima naar Buenos Aires. Overal heel erg lang wachten, maar uiteindelijk nog best te doen.
In Buenos Aires had Ekkes alles al voor ons geregeld, eerste twee nachten een hostelletje en daarna een week een appartement voor ons 3en met alle gemakken voorzien. Kon Edje eindelijk weer eens lekker koken en ontbijtjes voor ons maken...
Naar een voetbalwedstrijd(je) geweest. http://www.youtube.com/watch?v=FuoMc-B2xns
De derby der derbys; Bocas Juniors VS River Plate. Gekkehuis, niet normaal, dacht nog even dat de tribune boven ons zou instorten, maar we hebben het gelukkig overleefd.
Buenos Aires echt een topstad! Ontzettend groot, heel erg mooi, fantastisch, goedkoop lekker eten, vooral heel veel vlees. Nog wat musea mee gapakt, eindelijk weer eens op stap geweest en lekkere techno gehoord en naar de renbaan geweest. Het was de bedoeling om op zondag nog een Polo wedstrijd mee te pakken, maar daar waren we op zondag echt te brak voor...
Ekkes is gisteren helaas al weer vetrokken richting Amsterdam. Ik moet toegeven dat ik zelfs een heel klein beetje heimwee had toen hij weg ging. Had best wel even mee gewild.
Het was de bedoeling om na 10 dagen ook weer te vetrekken, maar bus gemist, dus we blijven hier nog even!
We hebben voor het eerst ook in een dormitor (zo´n slaapzaal) geslapen. Nou dat is dus echt niets voor mij. Vind mijn slaap best wel belangrijk en als ik daar uit word gehouden, ben ik echt niet zo heel aardig meer.
Drie weken Nicaragua gedaan. In Leon zaten we in een heel erg relaxt hostel Lazybones. Daar hebben we 2 weken gezeten, een nieuw record! Het eerste weekend de vulkaan Cerro Negro beklommen, om er vervolgens weer vanaf te boarden. Bij de vulkaan aangekomen bleek deze wel heel erg stijl te zijn en had verwacht dat de andere kant vast wel wat minder stijl zou zijn... Niet dus! Van een groep van 8 gingen alleen Eddie, ik en nog een andere meneer staan en de rest ging zitten, dat was namelijk iets minder eng. Het was toch echt wel heel erg stijl en na een tijdje proberen, gingen Eddie en die meneer ook maar zitten. Ik moest en zal bochtjes maken, dus samen met de gids maar blijven proberen en uiteindelijk moets ik ook maar aan mezelf toegeven dat dit toch net iets te stijl voor mij was om bochtjes te maken. Was wel echt te gek om te doen. Maar eerst nog maar even goed oefenen met snowboarden en dan nog maar eens proberen.
In Lazybones ook al meteen vrienden geworden met de eigenaar Andy, die voor ons een spaanse lerares had geregeld. Want we voelden ons toch een beetje stom overal. Elke dag twee uurtjes les aan het zwembad. We hadden en hele lieve juf, Gloria en heb voor het eerst in mijn leven elke dag netjes mijn huiswerk gemaakt. Dan kom je er dus achter dat als je leert, dat je dan ook dingen onthoudt. Eddie vertoonde vanaf dag 1 al huiswerkontwijkend gedrag. en ik was lekker het lievelingetje van de juf.
Ons plan was om na deze lessen een week apart te gaan: ik een week naar Matagalpa en Eddie een week naar Estelli. Het plan was om dan allebei een week bij een familie te gaan zitten en zo ons spaans goed te kunnen oefenen. Het plan is echter gewijzigd, omdat we heel graag nog met Martijn Ekkes in Buenos Aires wilden chillen. Hij vertrok 3 weken eerder dan gepland en daarom hebben we onze vlucht verzet naar 17 april.
In 8 dagen van Nicaragua naar Panama.
Wil wel echt nog beter spaans leren, maar ga dat nu in Zuid Amerika doen (is het plan).
In Leon nog het broertje van Lisette, Pepijn heel toevallig nog tegengekomen. Hij was aan het mailen met haar en zij kwam met onze beschrijving en toen bleken we 3 meter verderop te zitten. Maar een avondje Flor de Caña, de Nicaraguaanse rum, mee wezen drinken en naar de locale club gegaan. Gelijk waren zij allebei gerold, top dus. Lekkere reggeaton, helemaal mijn ding. Met Pepijn wel heel gezellig gehad!
Na twee weken relaxen in het zwembad, de hangmat en op het strand was het toch echt wel weer tijd om door te gaan. Helemaal nu onze vlucht om was gezet. Na Leon naar Laguna de Apoyo. dit is een meer in een krater van een vulkaan. Echt heel erg bijzonder, mooi, schoon etc. Het hostel waar we zaten was een beetje vreemd met allemaal rare regels, ´s avonds eten met z´n allen aan tafel, beetje vreemd allemaal. Maar dat kon de pret niet drukken, want het was er heerlijk rustig, lekker chillen, boekje lezen, zwemmen en heeeel erg bruin worden.
Na Laguna de Apaoyo naar Granada en daar 2 nachten gebleven . Het was vakantie voor de Nicaraguanen in deze week want het was Semana Santa, zeg maar Pasen. Dus feest op straat en optochten enzo. Voor de vierde keer een ouder canadees stel regengekomen en daar mee wezen lunchen. ´s Ochtends om 4:30 weer vetrokken om richting San José, Costa Rica te gaan. Weer 7 uurtjes met de bus.
Na één nacht San José naar Cahuita aan de Carribische kust gegaan en daar lag het mooiste strand tot nu toe op ons te wachten. Lig je op een verlaten strand, kijk je op: zie je opeens allemaal aapjes en later nog een schildpad, krabbetjes, hele mooie vlinders en een slang. Zie foto´s, dan hoef ik er verder weinig over uit te leggen denk ik.
Na 2 dagen Cahuita door naar Panama om nog even het kanaal te bekijken. De meest oncomfortabele reis tot nu toe (met één bil op een stoel, een zweetoksel op je hoofd, een kwijlende vent naast je, kramp overal etc etc.), maar wel één van de mooiste, dwars door de bergen heen.
In één dag Panama City het Panama Kanaal bekeken en een beetje rondgehangen in de stad. De volgende ochtend weer vroeg naar het vliegveld om aan onze 20 urige reis naar Buenos aires te beginnen.
Van Panama naar San Jose, van San Jose naar Lima en van Lima naar Buenos Aires. Overal heel erg lang wachten, maar uiteindelijk nog best te doen.
In Buenos Aires had Ekkes alles al voor ons geregeld, eerste twee nachten een hostelletje en daarna een week een appartement voor ons 3en met alle gemakken voorzien. Kon Edje eindelijk weer eens lekker koken en ontbijtjes voor ons maken...
Naar een voetbalwedstrijd(je) geweest. http://www.youtube.com/watch?v=FuoMc-B2xns
De derby der derbys; Bocas Juniors VS River Plate. Gekkehuis, niet normaal, dacht nog even dat de tribune boven ons zou instorten, maar we hebben het gelukkig overleefd.
Buenos Aires echt een topstad! Ontzettend groot, heel erg mooi, fantastisch, goedkoop lekker eten, vooral heel veel vlees. Nog wat musea mee gapakt, eindelijk weer eens op stap geweest en lekkere techno gehoord en naar de renbaan geweest. Het was de bedoeling om op zondag nog een Polo wedstrijd mee te pakken, maar daar waren we op zondag echt te brak voor...
Ekkes is gisteren helaas al weer vetrokken richting Amsterdam. Ik moet toegeven dat ik zelfs een heel klein beetje heimwee had toen hij weg ging. Had best wel even mee gewild.
Het was de bedoeling om na 10 dagen ook weer te vetrekken, maar bus gemist, dus we blijven hier nog even!
