Montar a caballo

Na Miami zijn we naar Mexico stad gevlogen. Mijn neef Peter woont in Cholula en heeft een bedrijf in Puebla en we konden bij hem slapen. In Puebla aangekomen zijn we heel goed door hem ontvangen en het was een erg leuk weerzien na jaren mijn ' grote' neef niet te hebben gezien. Hij woont namelijk al 13 in Mexico. Hij had eerst nog een afspraak in het centrum en Eddie en ik gingen Puebla alvast verkennen. Voor het eerst sinds onze reis hadden Eddie en ik het echte vakantie gevoel: niemand die ons verstond/begreep, geen toeristen/vervelende amerikanen, echt ander eten etc etc. Op de markt kwamen we meteen al onze favoriete spot tegen: alleen maar 'Dia De Los Muertos' (dag van de doden) spullen, zie foto. Je kunt je voorstellen, wij werden helemaal gek. Na veel te veel spullen te hebben gekocht (onze best betsteedde 20 euro ooit) zijn we meteen maar tequila gaan drinken op Mexico, want we voelden ons meteen helemaal op onze plek in dit land. Dagen daarna Cholula en Puebla verder ontdekt en zelfs een echte toeristenbus, zo'n dubbeldekker weet je wel genomen, met wel 3 andere echte buitenlandse toeristen.
Het weekend had mijn neef zijn kinderen, mijn achternichtje en mijn 2 achterneefjes Tom, Kim en Ian. Foto's volgen nog, maar dit zijn echt hele mooie kindjes. Al het goeds van beide landen zeg maar: blond haar en bruine ogen. Aangezien ik over het algemeen niet heel veel met kinderen te maken heb, was het ff wennen, maar was al snel verliefd op ze. Met Kim het hele weekend ' Montar a caballo' (paardje rijden) gedaan en dat was meteen een goeie workout. Op zaterdag zijn we naar een Hacienda, een groot kasteel/landhuis aan een meer gegaan om te vissen. Peter en Eddie waren meteen al bloedfanatiek en ik heb wel even mee gedaan, maar ben daar toch een tikkie te ongeduldig voor denk ik. Dus lekker met de kids gespeelt. Uiteindelijk had Peter gelukkig een forel gevangen. Met de vis op de foto en naar huis met vis en al. Op zondag bbqen! Na een biologieles van Eddie tijdens het klaarmaken van de vis kon deze op de bbq. En het was nog te eten ook! Helaas aan het eind van het weekend weer afscheid van ze moeten nemen...
Op maandag moest Peter weg voor zaken tot woensdag en hebben wij een tripje naar Acapulco gemaakt. Een veel te luxe 5 sterren hotel geboekt voor maar 50 euro per nacht en lekker helemaal niets gedaan, behalve bij het zwembad gelegen en paar stappen verderop het strand: een korte vakantie in een vakantie. Alleen niet echt Loco in Acapulco gegaan... http://www.youtube.com/watch?v=WLfXYXGkBNc.
Na weer even aan ' De Teint' te hebben gewerkt weer terug naar Cholula om te kijken hoe we onze reis verder naar Belize zouden voortzetten. Want na tien dagen Mexico was het helaas weer tijd om verder te gaan. Mede dankzij Peter veel over het land te weten gekomen en echt een fantastische tijd gehad. Mexico is veel mooier, vriendelijker, veiliger, leuker dan ik had verwacht.
Wel is het soms moeilijk om het eens te worden over hoe we willen reizen. Eddies plan voor deze reis was om midden amerika helemaal met het openbaar vervoer te doen. Lekker in de trein. Helaas rijden er geen treinen in midden amerika, dus gingen we maar weer zoeken naar een vlucht... (god wat hebben we het toch zwaar). Omdat vluchten niet te boeken waren met een buitenlandse creditcard maar gewoon naar het vliegveld gegaan. Daar bleken de vluchten opeens de helft van de prijs en konden we voor 35 euro naar Cancun vliegen! In Cancun overnacht en dankzij een nachtmerrie van mij maar om 4 uur opgestaan omdat ik niet meer kon slapen (ik droomde dat ik na een maand van onze reis naar huis moest omdat mijn geld op was en niemand van mijn vrienden en familie wilde meer kennen... ). Maar goed, kwam goed uit, want we hadden weer een 6 urige busreis naar Chetumal voor de boeg. Daar de bus naar Corozal gepakt en dit bleek een heel apart spookstadje te zijn. Kon het niet helemaal goed thuisbrgen. Maar goed, iedereen was oprecht vriendelijk op straat zonder iets van ons te willen, dus prima. Na weer een overnachting in een niet helemaal schoon en betrouwbaar bed door met een bootje naar San Pedro en daar weer overstappen naar een eilandje Caye Caulker, waar we nu een paar dagen blijven. Het is hier een klein paradijsje zonder verharde wegen en auto's. Alles is lopend te doen en onze kamer ligt aan de Caribische Oceaan. Iedereen spreekt hier weer engels, dus mensen begrijpen ons weer. Veel rasta's en reggea en alles op z'n dooie gemak. Heurlijk! Op de boot vrienden gemaakt met oudjes die op reis zijn: twee amerikanen en een canadees, die zitten nu in hetzelfde hotel in de kamer naast ons en daar zijn we lekker mee aan het chillen. Vergeleken met omringende landen is het hier behoorlijk duur, dus we blijven ipv twee weken maar een paar dagen en gaan dan waarschijnlijk een stukje door Guatemala en dan naar Honduras.
Maar goed, veel te heet hier, ik ga weer een duik in de oceaan nemen!
Laterssss